- dwa
- dwa {{/stl_13}}{{stl_8}}licz. M. mos dwaj, dwu || dwóch, ż dwie, DMc. dwu || dwóch, C. dwu || dwom, N. m i n dwoma, ż dwiema || dwoma {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'liczba będąca sumą liczb jeden i jeden': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dwaj mężczyźni przyszli do domu. Dwu, dwóch mężczyzn przyszło do domu. Dwa konie, stoły, okna. Dwie kobiety, sukienki. Widzę dwu, dwóch panów. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'ocena szkolna – dwójka w zn. 4.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Z klasówki dostał dwa.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}bez dwóch zdań; brać – wziąć {{/stl_10}}{{stl_8}}{kogoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}w dwa ognie; działać na dwa fronty; jak dwa a dwa cztery; łapać – złapać [chwytać – schwytać, trzymać] dwie sroki za ogon; mieć (dwie) lewe ręce {{/stl_7}}{{stl_8}}{do czegoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}; nie dać się (długo, dwa razy) prosić; nie ma dwóch zdań; nie raz, nie dwa [nie raz i nie dwa]; nie trzeba [nie musi się] {{/stl_7}}{{stl_8}}{kogoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}(długo, dwa razy) prosić; raz dwa I; raz dwa II; raz, dwa, trzy; siedzieć na dwóch stołkach; skakać {{/stl_7}}{{stl_8}}{przed kimś} {{/stl_8}}{{stl_7}}na dwóch łapach; to sprawa dwóch [trzech itd.] dni [tygodni itd.]; upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu; w dwóch słowach {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.